Վերջերս Ադրբեջանում գնալով առավել հաճախ են խոսում հանդուրժողականության, մյուս ժողովրդների հանդեպ հարգանքի եւ, բնականաբար, ժողովրդավարության մասին: Այն ամենն, ինչ ադրբեջանական քաղաքական գործչներն ու լրագրողներն ասում են հանդուրժողականության եւ «ադրբեջանցիների բաց լինելու» մասին, վերաբերում է ում ասես, սակայն ոչ հայերին, քանի որ հակահայկական հիստերիայի նման տարափ, որ թափվում է շարքային ընթերցողի վրա եւ հնչեցվում է տարբեր միջազգային կազմակերպությունների ամբիոններից, վաղուց չէր եղել: