Մինչեւ վերջին ժամանակներս հայկական Սփյուռքն աշխարհում ընկալվում էր որպես Թուրքիային գրգռող մի գործոն եւ հայկական պետության ձեռքում եղած մի զենք միջազգային մակարդակով սեփական շահերն առաջ տանելու համար: Սփյուռքի նման կերպարի համար կային որոշ հիմքեր, քանի որ իր գործունեության գրեթե ողջ ընթացքում հայկական կազմակերպություններն աշխարհով մեկ զբաղվում էին եւ զբաղվում են բացառապես Հայոց ցեղասպանության ճանաչման խնդրով, իսկ վերջին 20 տարիների ընթացքում` Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հարցով: