«Մեծ Մերձավոր Արևելքը» աստիճանաբար իրականություն է դառնում: Տարածաշրջանային առաջատարի տեղի համար պայքարը Թուրքիայի ու Իրանի միջև, որոնք սահմանակից են Հայաստանին, «անդրկուլիսյան» բնույթ է կրում, և թող ոչ ոքի չմոլորեցնի այն, որ Էրդողանը սատարում է Իրանի միջուկային ծրագրին: Հայաստանն այս դեպքում պետք է կառուցի հարաբերությունները հարևանների հետ` ելնելով «իմ թշնամու թշնամին իմ բարեկամն է» կարգախոսից: Համակարգը երբեմն խափանվում է, սակայն, ընդհնաուր առմամբ, գործում է: Հատկապես այն դեպքում, եթե հարաբերությունները հանգիստ են եղել, իսկ որոշ միջադեպերից հետո, բարելավվել են: Օրինակ կարող են ծառայել թուրք-իսրայելական հարաբերությունները, որոնք կարող են սահուն կերպով փոխակերպվել հայ-իսրայելական հարաբերությունների: Սակայն, դա գուցե բավական հեռավոր ապագայում, կարող է նաև ընդհանրապես տեղի չունենալ: