

28 նոյեմբերի 2011 - 18:04 AMT

22:07 GMT
Եթե Կոստանդնուպոլսի սբ. Սոֆիայի տաճարը կամ Աթենքի մարմարակերտ Պարթենոնը լինեին ավերված վիճակում ապա ինչպիսի ուշադրություն կգրավեին այդ շինությունները և ինչքան հաճախ նրանց կհիշատակեին, կամ կպատկերեին: Զվարթնոցը միջնադարի շինարար արվեստի գլուխգործոցը իրենից այժմ ընդամենը ավերակ է ներկայացնում է ` հնագիտական պեղումների էքսպոզիցիա: Բայց այնքան է այն կատարյալ իր ձևով և կոնստռուկտիվ բովանդակությամբ, որ նույնիսկ փլատակ վիճակում ունի իր բացառիկ տեղը համաշխարաին արվեստի գանձարանում: Ճարտարագետ Կուզնեցով Ա.Վ. պնդում է, որ «Զվարթնոցը կառուցված Ներսես III օրոք իր վեհությամբ և շքեղությամբ պետք է գերազանցեր բոլոր մինչ այդ ստեղծված կառույցները» (Кузнецов А.В. Тектоника и конструкции центрических зданий. Т.1, -М: Гос. изд-во арх. и град-ва, 1951. с. 113):