1920-ականներին Լիբանանում գտնվող Ղազիր որբանոցում հայ որբերի հյուսած գորգը նվիաբերվել է Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտին։

Նվիրատուն Կալիֆորնիայի նահանգային համալսարանի ուսուցիչ, դոկտոր Վահրամ Շեմմասյանն է՝ նա գորգը գնել է էլեկտրոնային բաց աճուրդում:

Գորգն ունի ծաղկային պատկերներ, դրանում օգտագործվել են Սպահանի դպրոցի ավանդույթները: Այն հյուսվել է 1923-ին հիմնադրված գորգագործական ֆաբրիկայում:

Ֆաբրիկան հիմնադրել էր Ղազիրի «աղջիկների որբանոցի» տնօրեն, շվեյցարացի Յակոբ Քյունզլերի ջանքերով: Հայ որբերին և դժվարին իրավիճակում հայտնվածներին նվիրաբար օգնելու համար նրան անվանել են «Հայ որբերի հայր»: Ֆաբրիկայի աշխատանքները ղեկավարում էր ուրֆացի Հովհաննես Թաշճյանը։

Հատկանշական է, որ ուղիղ 99 տարի առաջ՝ 1925 դեկտեմբերի 4-ին, նմանատիպ մի գորգ՝ գործված Ղազիր հայ որբուհիների կողմից նվիրաբերվել է ԱՄՆ նախագահ Քալվին Քուլիջին (1923-1929)։ Գորգի հակառակ կողմում գրված էր․ «Պատրաստված է հայ աղջիկների կողմից Սիրիայի Ղազիր քաղաքում գտնվող Մերձավոր Արևելքի նպաստամատույցի որբանոցում և ներկայացվել որպես «Ոսկե Կանոնի» երախտագիտության նշան նախագահ Քուլիջին» (Made by Armenian girls in the Ghazir, Syria, orphanage of the Near East Relief and presented as Golden Rule token of appreciation to president Coolidge)։

Թանգարանի ստեղծումից ի վեր ՀՑԹԻ-ի հավաքածուի մեջ գտնվում են նաև տարբեր երկրների նվիրատուների կողմից ստացված Ղազիրի որբանոցի սանուհիներին առչվող այլ թանգարանային առարկաներ, օրինակ` լիբանանահայ բժիշկ Հրայր-Մկրտիչ Սրապյանից ստացված նամանտիպ գորգը՝ գործված որբուհիների կողմից (2017), Արշակ Դավիդյանից ստացված Վերժին Ակոջանյանի Ղազիրի որբանոցի բաղնիքի գոտկաշորը (2013), Բրունո Թադևոսյանի կողմից՝ Նոյեմզար Ջիվելեկյանի գորգագործի վկայականը: