Արցախում Ցեղասպանության 102-րդ տարելիցի առթիվ Ջահերով երթ է անցկացվել

Արցախում Ցեղասպանության 102-րդ տարելիցի առթիվ Ջահերով երթ է անցկացվել

PanARMENIAN.Net - Հայ հեղափոխական դաշնակցության Արցախի կառույցի երիտասարդական և ուսանողական միությունների նախաձեռնությամբ Ստեփանակերտում ապրիլի 23-ին կայացել է ավանդական Ջահերով երթը՝ նվիրված Հայոց ցեղասպանության 102-րդ տարելիցին:

Երթի մասնակիցները Ստեփանակերտի Սուրբ Հակոբ եկեղեցու բակից շարժվել են դեպի Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին կառուցված Զանգակատուն-հուշակոթող, հաղորդում է «Արցախպրեսը»:

Ճանապարհին երթի մասնակիցները վառել են Թուրքիայի և Ադրբեջանի պետական դրոշները, ինչպես նաև դատապարտող պաստառներ են պարզել՝ «Հայ զինվորը կանխեց նոր ցեղասպանությունը», «Թուրքը մարդասպան է, ազերին՝ ոճրագործ» վերտառությամբ, և վանկարկել են՝ «ճանաչում», «հատուցում»:

Զանգակատուն-հուշակոթողի մոտ երթի մասնակիցների համար ցուցադրվել է Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող տեսանյութ, որից հետո ելույթով հանդես է եկել ԱՀ ԱԺ պատգամավոր, պատմաբան Լեռնիկ Հովհաննիսյանը:

«Այսօր Սիդնեյում, Օտտավայում, Թեհրանում, Լոս-Անջելեսում և աշխարհի այլ քաղաքներում տեղի է ունենում ոգեկոչման արարողություն: Հայրենիքը կորցրածների սերունդներն այսօր պահանջատեր են: Ի տարբերություն Սփյուռքում ապրող մեր հայրենակիցների՝ մենք ապրում ենք մեր հայրենիքում և 1991-92 թվականներին մենք կերտել ենք մեր պետականությունը՝ ի դեմս Արցախի և Հայաստանի Հանրապետությունների: Արցախյան պահանջատիրությունը փրկեց արևելահայությանը նոր Ցեղասպանությունից և 2016 թվականին մեր պետականությունը պահպանողները նորից իրենց կամքի ուժով, հերոսությամբ, անձնազոհությամբ կանխեցին մի նոր Ցեղասպանություն և ցույց տվեցին աշխարհին, որ այլևս չեն կարող հենց այնպես բնաջնջել հային, քանի որ այսօր ունենք և՛ պետականություն, և՛ բանակ: Մենք պահանջում ենք ճանաչում, հատուցում, արդարություն և մեր Հայրենիքը»,- ասել է Հովհաննիսյանը:

Ջահերով երթին մասնակցել են ԱԺ պատգամավորներ, ուսանողներ, երիտասարդական հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ, զինվորականներ և Ստեփանակերտի բնակիչներ:

Կարդացեք նաև՝Ուրուգվայում Ցեղասպանության տարելիցին նվիրված Ջահերով երթ է կայացել

Ազատություն հրապարակում այրվել է Թուրքիայի դրոշն ու մեկնարկել Ջահերով երթը

Հայոց ցեղասպանություն

Հայոց ցեղասպանությունը, որն իրագործվել է Օսմանյան կայսրությունում 1915-1923թթ., XX դարի առաջին ցեղասպանությունն էր, որի նախաձեռնողները երիտթուրքերն էին: Ցեղասպանության ժամանակ ոչնչացվեց վեց հայկական վիլայեթների բնակչությունը` մոտ 1,5 մլն հայ: Եվս կես միլիոնը սփռվեց աշխարհով մեկ` սկիզբ դնելով հայկական Սփյուռքին:

Դեռևս Ցեղասպանության իրագործման տարիներին` 1915-23թթ. տերությունները ընդունեցին հայերի կոտորածը դատապարտող բանաձևեր: ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) նմանատիպ բանաձևեր է ընդունել, սակայն դա չկասեցրեց Օսմանյան կայսրության գործողությունները: 1915թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես եկան համատեղ հռչակագրով` դատապարտելով հայերի բնաջնջումը:

Աշխարհի շատ երկրներ և ազդեցիկ միջազգային կազմակերպություններ ճանաչել և դատապարտել են Հայոց ցեղասպանությունը: Պաշտոնապես առաջինը Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել և դատապարտել է Ուրուգվայը 1965թ-ին: Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են նաև Եվրոպայի Խորհուրդը, Եվրախորհրդարանը, ՄԱԿ-ի խտրականության կասեցման և փոքրամասնությունների պաշտպանության կանխարգելման ենթահանձնաժողովը, ՄԱԿ-ի ռազմական հանցագործությունների գծով հանձնաժողովը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը: Հայերի ոչնչացումը պաշտոնապես ցեղասպանություն են ճանաչել Ֆրանսիան, Ավստրիան, Իտալիան, Գերմանիան, Բելգիան, Լյուքսեմբուրգը, Շվեդիան, Նիդերլանդները, Շվեյցարիան, Ռուսաստանը, Լեհաստանը, Լիտվան, Հունաստանը, Սլովակիան, Կիպրոսի Հանրապետությունը, Լիբանանը, Ուրուգվայը, Արգենտինան, Վենեսուելան, Չիլին, Բոլիվիան, Կանադան, Վատիկանը, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Գերմանիան, Պարագվայը, Սիրիան և ԱՄՆ-ի 45 նահանգ:

Բելգիայում և Շվեդիայում Հայոց ցեղասպանության ժխտման համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված (45 հազար եվրո տուգանքից մինչև 1 տարվա ազատազրկում): 2006թ. հոկտեմբերի 12-ին Ֆրանսիայի խորհրդարանն օրինագիծ ընդունեց, որի համաձայն Հայոց ցեղասպանության ժխտումը կքրեականացվի, ինչպես Հոլոքոսթը:

Ժամանակակից Թուրքիան ժխտում է Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը և վարում է այդ փաստի ժխտման ներքին և արտաքին քաղաքականություն: Թուրքական պետության գործողությունները ներկայացվում են որպես «բռնագաղթ»` հայերի անվտանգությունն ապահովելու նպատակով: Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտության մասին խոսում են միայն առանձին թուրք մտավորականներ, որոնց թվում են պատմաբան Թաներ Աքչամն ու Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր Օրհան Փամուկը:

 Ուշագրավ
Ընդգծվել է ուժի կիրառման անընդունելիությունը և կոչ է արվել ձեռնպահ մնալ ռազմատենչ հռետորաբանությունից
«Մեզ ասում էին, թե մեր խոսքերը չափազանց կտրուկ են, որ դա չի մոտեցնում խաղաղությունը»,–բողոքել է նա
Հաջիզադեն ասել է, թե հայտարարությունը «զարմանք է առաջացնում», և մեղադրանքներ հնչեցրել Հայաստանի հասցեին
---