Այժմ հայ եւ ամերիկացի փորձագետները քննարկում են երկկողմ գործակցության մանրամասները:

Հայաստանում Ֆրանսիայի արտակարգ եւ լիազոր դեսպան Միշել Լեգրան, Երեւանում ավարտելով իր դիվանագիտական առաքելությունը, այցելեց Սուրբ Էջմիածին, որպեսզի հրաժեշտ տա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդին:

Նրա խոսքերով` «իսլամական ժողովուրդներն այժմ գտնվում են դժվար կացության մեջ, եւ ոչ ոք չպետք է անվանի իսլամիստական ահաբեկիչներ այն մարդկանց, որոնք պայքարելու համար կրոնում են ուժ փնտրում»:

Ելույթ ունենալով ԵԱՀԿ նախարարների կոմիտեի նիստում` ԵԱՀԿ Խորհրդարանական Վեհաժողովի նախագահ Ադրիան Սեւերինը հայտնեց, որ այժմ քննարկվում է Լեռնային Ղարաբաղի խնդիրներով զբաղվող Վեհաժողովի հատուկ կոմիտեի ստեղծման նպատակահարմարության հարցը:

2002 թվականի հունվարին ղարաբաղյան խնդիրը կդառնա Եվրախորհրդի քաղաքական կոմիտեի քննարկման առարկան:

Հանրապետության կառավարության եւ Հայաստանի հեռահաղորդակցության մենաշնորհատեր «ԱրմենՏել» ընկերության միջեւ բանակցությունների արդյունքների մասին կհայտարարվի մեկ շաբաթից:

Ադրբեջանի նկատմամբ կիրառվող Միացյալ նահանգների տնտեսական պատժամիջոցները կմեղմացվեն: Այս առթիվ Բաքվում հաղթանակ են տոնում: Սակայն տեղի՞ն է արդյոք խոսել հաղթանակի մասին, եթե «Ազատության աջակցության ակտի» 907-րդ ուղղմանն ընդդիմացող կողմը բոլորովին էլ Ադրբեջանը չէր:
Ակնհայտ է, որ հայկական լոբբինգի ներկայացուցիչները եւ նրանց հետ համագործակցող կոնգրեսականները ստիպված եղան զիջումների գնալ ո'չ թե Բաքվի, այլ սեպտեմբերի 11-ից հետո աշխարհում ընթացող գլոբալ քաղաքական գործընթացների ազդեցության տակ: Ադրբեջանը 9 տարի պայքարեց պատժամիջոցի վերացման համար եւ, փաստորեն, արդյունքի չհասավ: Իրավիճակը բեկվեց միայն այն ժամանակ, երբ 907-րդ ուղղումը սկսեց խանգարել նրանց, ում հանձնարարված էր հստակեցնել Ամերիկայի շահերը: